Η φαρμακευτική είναι μια σχετικά σύγχρονη βιομηχανία καθώς από αρχαιοτάτων χρόνων τα φάρμακα τα παρασκεύαζαν ¨εμπειρικά¨ αυτοί που τα χρησιμοποιούσαν. Η καθημερινή τριβή στη φύση έκανε τους ανθρώπους να γνωρίσουν σε βάθος τη φύση και τα βότανά της. Όλα είχαν όνομα και ιδιότητες που δεν ήταν γραμμένες σε βιβλία, άλλωστε οι περισσότεροι δεν γνώριζαν ανάγνωση, αλλά από στόμα σε στόμα μέσα από γενιά σε γενιά περνούσαν αυτές οι ιδιότητες και η χρήση τους. Στις μέρες μας λίγοι γνωρίζουν αυτές τις ιδιότητες των φυτών μιας και ή χημική φαρμακευτική θεραπεύει σχεδόν τα πάντα και ως εκ τούτου η παραδοσιακή φαρμακευτική έχασε τη δημοφιλία της. Πολλά όμως από τα σύγχρονα φάρμακα παρασκευάζονται ή χρησιμοποιούν βότανα επικυρώνοντας έτσι την αξία της παραδοσιακής φαρμακευτικής.
Εμείς βρήκαμε μερικές τέτοιες συνταγές και πρακτικές που τα παλιά χρόνια δεν έλειπαν από κανένα σπίτι στο χωριό μας και σας τις παροσιάζουμε.
Βαλσαμόλαδο
Σε ένα σκουρόχρωμο μπουκάλι βάζουμε τους ανθούς, χωρίς να τους πιέσουμε, από το φυτό βαλσαμόχορτο (κιτρινόχροος ανθός που φύεται το Μάιο σε όλες τις γράνες και τους όχτους) στη συνέχεια γεμίζουμε το μπουκάλι με ελαιόλαδο το σφραγίζουμε και το αφήνουμε στον ήλιο για σαράντα ημέρες. Σουρώνουμε το βαλσαμόλαδο και το φυλάμε για όλο τον υπόλοιπο χρόνο σε σκιερό μέρος. Το χρησιμοποιούμε σε πληγές, εξανθήματα και δερματικές αλλεργίες. Η επούλωση των πληγών, μετά τη χρήση του είναι εντυπωσιακή.
Κεραλοιφή
Σε ένα μπρίκι ρίχνουμε ένα ποτήρι του κρασιού ελαιόλαδο με μερικά άνθη χαμομηλιού και το ζεσταίνουμε ελαφρώς (πολύ χαμηλότερα από το σημείο βρασμού) το αφήνουμε να κρυώσει και το σουρώνουμε. Στη συνέχει ρίχνουμε το καθαρό χαμομηλόλαδο πάλι στο μπρίκι και προσθέτουμε δύο κουταλιές της σούπας μελισσοκέρι ( καλό είναι να το προμηθευτείτε από μελισσοκόμο και όχι από το εμπόριο ώστε να είστε σίγουροι ότι δεν θα περιέχει παραφίνη) και ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει το μελισσοκέρι στη συνέχεια το ρίχνουμε σε ένα μικρό γυάλινο βάζο. Όταν κρυώσει θα στερεοποιηθεί και θα είναι μια πρώτης τάξεως αλοιφή για εγκαύματα, συγκάματα και πληγές.
Άλλα γιατροσόφια
Ρίγανη
Για γαστρεντερικές παθήσεις το μόνο φάρμακο ήταν η ρίγανη. Βράζουμε μία κουταλιά της σούπας σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό μέχρι σημείο βρασμού. Το σουρώνουμε και το αφήνουμε σκεπασμένο μέχρι να γίνει χλιαρό. Το πίνουμε χωρίς ζάχαρη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες, μέλι κ.α. Είναι πικρό αλλά θαυματουργό.
Χαμομήλι
Το φάρμακο των ματιών
Μια κουταλιά της σούπας χαμομήλι σε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό. Το έβραζαν μέχρι σημείο βρασμού. Σκέπαζαν το κατσαρόλι και άφηναν να κρυώσει καλά. Το σούρωναν και κρατούσαν το υγρό σκεπασμένο. Με ένα καθαρό βρεμένο πανάκι από αυτό το υγρό έπλεναν τα μάτια τρεις φορές τη μέρα σε περιπτώσεις τραυματισμών των ματιών, αλλεργιών κ.α. Βέβαια το χαμομήλι το χρησιμοποιούσαν και για ηρεμιστικό του στομάχου σε περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών, καθώς και κατά της αϋπνίας πάντα σαν ρόφημα. Ποτέ οι ενήλικες δεν έπιναν χαμομήλι καθημερινά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Σκόρδο
Όσοι είχαν πρόβλημα με την πίεση τους έτρωγαν σκόρδο.
Βεντούζες
ως το κρυολόγημα έφευγε σε μία νύχτα
Υλικά:
- Ενα πιρούνι
- Βαμβάκι
- Οινόπνευμα καθαρό
- 3-4 ειδικά ποτήρια για βεντούζες
Στα δόντια ενός πιρουνιού τύλιγαν βαμβάκι το περιέλουζαν με οινόπνευμα και του έβαζαν φωτιά . Στο ένα χέρι κρατούσαν το πιρούνι με το άλλο έφερναν ένα ένα τα ποτήρια χώνοντας το πιρούνι μέσα σε αυτά και αμέσως κολλούσαν τα χείλη του κάθε ποτηριού στην πλάτη του ασθενούς. Το δέρμα φούσκωνε και μελάνιαζε στο σημείο αυτό ένδειξη ότι ο ασθενής είχε κρύωμα. Σε βαριά κρυώματα, πριν την τοποθέτηση του ποτηριού στην πλάτη, με ένα ξυραφάκι χάραζαν το σημείο και το ρούφηγμα της βεντούζας έκανε το αίμα να βγαίνει μαύρο. Ποτέ δεν ακουμπούσαν τα ποτήρια πάνω στην σπονδυλική στήλη ή στην περιοχή των νεφρών.
Σ.σ. Όσοι γνωρίζετε κάποια άλλη συνταγή, παρακαλούμε στείλτε μας τις πληροφορίες σας.
Πηγή : pyrgos trifylias
